Saffraan wordt reeds lang in verschillende culturen gebruikt als een geneeskrachtige plant. De Mesopotamiers en de Grieken gebruikten saffraan als een maagmiddel. Voor medisch gebruik van saffraan bij maagbloedingen werd volgend recept voor geschreven: ossevet, saffraan, coriander, myrte en agarhout. (Secrets of Saffron, the vagabond life of the world’s most seductive spice, Pat Willard, p34-35)

Homeros sprak reeds in de Ilias over saffraan, onder de naam Krocoz, wijzend op het gebruik van saffraan als medicijn en parfum. En zoals sommige auteurs bevestigen, werd er tijdens de bacchanalen (Romeinse drinkpartijen) saffraan op de grond gestrooid, omdat het aroma bijdroeg tot het ophitsen van de gasten.

Problemen met tanden en ogen werden in Egypte opgelost met saffraan: vb. saffraanpoeder opgelost in water in de ogen tegen cataract. Om de tanden te sterken at men de hele Ccrocus stativa. (Secrets of Saffron, the vagabond life of the world’s most seductive spice, Pat Willard, p36)

Dioscorides zei ooit: “Saffraan stimuleert de wellust en onder de vorm van een kompres verlicht het de ontstekingen die iets hebben van het vuur van Sint-Antonius” (Hij verwijst hierbij naar de Herpes zoster, ook wel gordelroos of zona genaamd).

De ­Perzen gebruikten saffraan als afrodisiacum, mengden het in eten om de geest te verlichten en om melancholie of zwaarmoedigheid te verjagen (Secrets of Saffron, the vagabond life of the world’s most seductive spice, Pat Willard, p41). De Perzen geloofden dat saffraan depressies, zwaarmoedigheid en weemoed kon doen verdwijnen. Saffraan heeft volgens hen ook verdovende eigenschappen. (Secrets of Saffron, the vagabond life of the world’s most seductive spice, Pat Willard, p105). De Perzen gebruikten saffraan eveneens bij zware diarree (dysenterie) en mazzelen.

Alexander de Grootte gebruikte bijna een kopje saffraan per dag. Hij nam een bad van saffraan als hij gewond was, pijnlijke gewrichten had en om wondjes te genezen. (Secrets of Saffron, the vagabond life of the world’s most seductive spice, Pat Willard, p54 & 59).

Cleopatra nam melkbaden met saffraan. “Saffraan verhoogt het genot”, aldus Cleopatra “en doet de lende ontspannen voor meer gevoeligheid”. Cleopatra gebruikte bijna een vol kopje saffraan, opgelost in heet water. Zij baadde zich in dit hete saffraanbad zolang het bad warm bleef. Voor Cleopatra was het duidelijk: saffraan verhoogt het genot tijdens het vrijen. (Secrets of Saffron, the vagabond life of the world’s most seductive spice, Pat Willard, p55).

Medisch gebruik van saffraan bij de zwarte dood en geelzucht

In de Middeleeuwen werd saffraan gebruikt tegen “de zwarte dood”. Vele dokters zochten hun heil in Arabische tekstboeken. Zij lieten hun huizen zuiveren door saffraan op de grond te sprenkelen of saffraan te verdampen in olie of water. Gravin Elizabeth van Kent geloofde er heilig in. (Secrets of Saffron, the vagabond life of the world’s most seductive spice, Pat Willard, p97). Omwille van zijn geelachtige kleur, werd saffraan in Europa door de volgers van de oude ‘Leer van de Signaturen’ ook gebruikt als geneesmiddel tegen geelzucht. In het Oosten werd saffraan gewoonlijk gebruikt om een lichte of gematigde depressie tegen te gaan; saffraan stond er bekend om voor vreugde en kennis te zorgen.

In Engeland werd saffraan in de Middeleeuwen gezien als een geneesmiddel. Engeland kende in die tijd veel plagen. Saffraan verlichtte de pijn en deed mazelen, pokken, syfilis en jicht verdwijnen. (Secrets of Saffron, the vagabond life of the world’s most seductive spice, Pat Willard, p121). De tering werd draaglijker na het drinken van saffraansoep. Een recept van witte wijn en veel saffraan was een perfecte remedie tegen spasmen en krampen. Saffraan stond in Engeland ook bekend het hart te versterken, de hersenen te verlichten en geestelijke zorgen te bestrijden. Saffraan werd in de Middeleeuwen in Engeland dan ook vaak gebruikt zoals Prozac vandaag: om depressies en het gevoel van neerslachtigheid te verminderen. “Eens de actieve stoffen van saffraan het hart bereikt hebben, veroorzaakt saffraan gelach en vreugde.” Het voorschrijven van saffraan als behandeling tegen depressies kwam voor in alle medische geschriften en was algemeen gekend onder de bevolking. (Secrets of Saffron, the vagabond life of the world’s most seductive spice, Pat Willard, p121-124)

Ook in het Oosten wordt saffraan erg gewaardeerd, vooral in de volksgeneeskunde in Indië en Tibet. Daar maakte saffraan deel uit van opwekkende pillen samen met nootmuskaat, kardemom, kruidnagel, kaneel, gember, zwarte peper en muskus; een samenstelling die, gezien de ingrediënten, als afrodisiacum kan worden beschouwd. Tot vandaag worden deze pillen door de Tibetaanse boeddhisten als een van de beste geschenken gewaardeerd. In Tibet is saffraan vaak ook een ingrediënt in medicinale wierook. Saffraan wordt er tevens beschouwd als tonicum voor hart en zenuwstelsel. In Indië, Tibet en China werd saffraan ook gebruikt als geel/oranje kleurstof voor de kleren van de Hindu en boeddhistische monniken. Crocin in saffraan is wateroplosbaar en geeft saffraan zijn unieke kleur. De gele kleur van de goedkopere geelwortel (curcuma) lijkt erop maar is niet hetzelfde.

In de traditionele Chinese geneeskunde wordt saffraan gebruikt voor haar ontstekingsremmende eigenschappen. Saffraan wordt er eveneens als maagversterkend middel en als kalmerend middel gebruikt, bij krampen, astma en om blauwe plekken te behandelen.

In Marokko vinden we saffraan om de pijn bij het doorkomen van de eerste tandjes bij kinderen te verzachten (extern gebruik: pijnstillende werking op het slijmvlies van het tandvlees). Het tandvlees van de kinderen wordt met behulp van een gouden ring ingesmeerd met honing en saffraan, een antiseptisch middel op natuurlijke basis.

Franse grootmoeders gebruikten ook saffraanthee of melk met saffraan om de menstruatiepijn bij jonge meisjes te bestrijden. Ook in de gynaecologie werd en wordt saffraan aanbevolen bij pijnlijke of onregelmatig maandstonden en om de baarmoeder te stimuleren. Saffraan werd in Frankrijk gedurende lange tijd gebruikt om allerhande soorten pijnen te verhelpen. Men gebruikt er nog steeds de bekende siroop DELABARRE om de pijn van de eerste tandjes te voorkomen of te verlichten.

Vandaag de dag wordt saffraan nog vaak door apothekers gebruikt, vooral om preparaten voor de ogen te maken (oogdruppels en oogwater).

Door de bittere basis van saffraan, is de specerij geschikt om de werking van de maag te bevorderen, terwijl de crocetin cholesterolverlagend werkt. Ook bij besmettelijke ziektes kan saffraan gebruikt worden, want saffraan reinigt en ontstopt de lever. Saffraan is een echt geschenk van moeder Natuur. Saffraan is de naam supervoeding meer dan waardig.